"Życie człowieka jest porównywalne do pociągu
Maszynistą jest Bóg oczywiście
W końcu to On ten pociąg zbudował
Życie wyrusza z peronu o wspaniałej nazwie "Matka"
Rozwija prędkość
Czasem zwalnia, zatrzymuje się na chwilkę
I do wagonów: przyjaźni, miłości, rodziny
Wsiadają różne osoby
Niektórzy robią w pociągu bałagan
Zakłócają spokój
To przecież nie ich życie
Oni nic nie tracą
Są też jednak ci, co wnoszą szczęście
A pociąg mknie dalej. Ludzie wchodzą i wychodzą
Czasem natrafiamy na zakręt
I nie potrafimy dojrzeć naszej drogi
Ale mijamy go, a za nim widzimy tory
Naszego dalszego życia
Niestety niektóre pociągi się wykolejają, niszczą, umierają...
Szczęśliwcy dojeżdżają do końca swej wędrówki...
Zobaczyli wszystko co powinni
Osiągając cel
Cel Życia Wiecznego"
Maszynistą jest Bóg oczywiście
W końcu to On ten pociąg zbudował
Życie wyrusza z peronu o wspaniałej nazwie "Matka"
Rozwija prędkość
Czasem zwalnia, zatrzymuje się na chwilkę
I do wagonów: przyjaźni, miłości, rodziny
Wsiadają różne osoby
Niektórzy robią w pociągu bałagan
Zakłócają spokój
To przecież nie ich życie
Oni nic nie tracą
Są też jednak ci, co wnoszą szczęście
A pociąg mknie dalej. Ludzie wchodzą i wychodzą
Czasem natrafiamy na zakręt
I nie potrafimy dojrzeć naszej drogi
Ale mijamy go, a za nim widzimy tory
Naszego dalszego życia
Niestety niektóre pociągi się wykolejają, niszczą, umierają...
Szczęśliwcy dojeżdżają do końca swej wędrówki...
Zobaczyli wszystko co powinni
Osiągając cel
Cel Życia Wiecznego"
źródło: cytaty.info
2 komentarze:
To jest cała prawda.Pięknie ktoś to napisał.Pozdrawiam:)
Idealnie ujęte w słowa... Dziękuję Aniu... Jesteś kochana
Prześlij komentarz